Bir dünya olsa, çocuk masallarında anlatılanlar gibi. İnsanlar da ağaçlar, çiçekler, bitkiler kadar masum olsa. Sadece yaratılış gayelerini dile getirseler.
Bazen düşünüyorum. Çoğumuz, kötü bir davranış sergileyen insanlara hayvan diye hakaret ederiz. Ama biliyor musunuz hayvan, insandan daha masum. Yaradan’ın kendine verdiği görevi ifa etmekten başka hiçbir gayesi yok hayvanın. İnsan öylemi, Hayvanın gösterdiği merhameti dahi insanda göremiyoruz çoğu zaman.
Örneğin, Bir çocuğa kurşun sıkan bir asker ile sırf bir ceylan yavrusunu yavru diye yemekten vaz geçip oyun oynayan bir kaplanı gözünüzün önüne getirin. Sizce hangisi yırtıcı! Sizce hangisi hayvan!
Sana söylüyorum ey kardeşim!
Sıcak apartman dairesinde ailen ile yediğin akşam yemeğinden çayını yudumlarken televizyondan birkaç dakika gördüğün Yemen’deki Afrika’daki aç, susuz ve çıplak çocuklar vicdanını sızlatmıyor mu?
Sana söylüyorum ey kardeşim!
Kazandıklarından birazının hakkı onların değil mi?
Mazlumun vebali nedir bilir misin sen. Yoksul bir çocuğun gözünden hiç dünyaya baktın mı? Yokluk içinde kıvranan bir çocuğun varlıklı bir ailenin çocuğunu gördüğünde nasıl imrenerek baktığına şahit oldun mu hiç!
Bir dünyam olsun; paylaşmanın egemen olduğu, çocukların açlık ve susuzluk çekmeden oyunlar oynadığı şarkılar söylediği.
Bir dünyam olsun; askere ve silaha gerek olmadığı. Savaşın ve kavganın yerini barışın ve merhametin aldığı.
Bir dünyam olsun; güçlünün zayıfı ezmediği, adaletin zengine de fakire de aynı işlediği.
Bir dünyam olsun; hak aramaya gerek olmadığı, mahkeme salonlarının boş olduğu.
Bir dünyam olsun; ırk millet ayrımı gözetmeden, zengin fakir demeden çocukların el ele tutuştuğu.
Sahi Öyle bir dünya var mı?